توجه!
میز غذا منتقل شده است به آدرس جدید. برای خواندن این مطلب و شرکت در بحثها روی این لینک کلیک کنید:
«خربزه»
برای دیدن بقیه مطالب مراجعه کنید به http://www.mizeghaza.com
این مطلب رو یکی از دوستان بنام آقای واحدیان برامون فرستاده، در مورد منبعش چون از جاهای مختلفی بوده نمیشه چیزی گفت ولی روزنامه جام جم رو میشه بعنوان یکی از مهمترین منابع نام برد.
بيخود نيست كه يك ضربالمثل قديمي ميگويد: در ميان ميوهها، شاه انگور است و سلطان خربزه؛
چرا كه خربزه داراي خواص درماني فراواني است كه شايد خيلي از ما آنها را ندانيم. اين ميوه تابستاني داراي ويتامينهاي آ، سي و دي فراوان است به همين دليل در ترميم و تجديد سلولهاي بدن نقش دارد. خربزه با داشتن خاصيت ادرارآور بودن در بيماريهاي سنگ كليه و مثانه مفيد است و به علت دارا بودن خاصيت ملين، براي معالجه يبوست تجويز ميشود.
اگر گوشت خربزه را له كنيد و به صورت مرهم روي سوختگيهاي سطحي پوست بدن بگذاريد، آن را معالجه خواهد كرد.
تخم خربزه بو داده طبيعت گرم دارد و براي سرفه حاد، درد سينه و حلق و تبهاي شديد مفيد است.
اين ميوه موجب افزايش شير در زنان شيرده ميشود و ميل جنسي را هم افزايش ميدهد.
خربزه براي اشخاص مبتلا به سل ريوي و كمخوني مفيد است.
رنگ چهره را روشن ميكند و بيماري استسقاء (احساس تشنگي دائمي) را درمان ميكند.
خوردن 8 گرم دمكرده پوست خشك شده خربزه، سنگ مثانه را دفع ميكند.
احتياط لازم در مصرف خربزه
مصرف زياد خربزه باعث نفخ ميشود، در نتيجه در ناحيه معده و روده ايجاد درد ميكند.
بايد خربزه را بعد از غذا مصرف كرد، زيرا در غير اين صورت توليد اسهال و ورم روده ميكند.
خوردن خربزه كال در كساني كه معده ضعيف دارند، توليد اسهال ميكند. همچنين خلط را ميافزايد و براي سينه درد و سرماخوردگي مضر است.
برای اطلاعات بیشتر مطالب زیر رو هم بخونید.
منبع عکس : http://imgshuck.com/images/jiii.jpg